سفر بی‌پایان در فضا: طراحی واحد آموزشی با مروری بر مراحل اکتشاف بشر از ماه تا انتهای جهان قابل مشاهده
کد مقاله : 1033-HAF6
نویسندگان
امیرحسین مرادزاده *
دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز
چکیده مقاله
این پژوهش به تحلیل دستاوردهای بشر در سه عرصه اکتشاف کیهانی می‌پردازد: حضور فیزیکی در مدار زمین و ماه، توسعه کاوشگرهای بین‌ستاره‌ای و ‌سیاره‌ای ، و رصد تابش الکترومغناطیسی از اعماق کیهان. مطالعه حاضر با بهره‌گیری از داده‌های مأموریت‌های فضایی و رصدهای نجومی، نشان می‌دهد که اگرچه حضور فیزیکی انسان به محدوده منظومه شمسی داخلی محدود شده است، اما از طریق کاوشگرهای پیشرفته تا مرزهای محیط بین‌ستاره‌ای نفوذ کرده‌ایم. در این سو، کاوشگر وویجر ۱ به عنوان دورترین ساخته دست بشر، در فاصله ۲۴ میلیارد کیلومتری از زمین به مطالعه فضای بین‌ستاره‌ای می‌پردازد.
از سوی دیگر، با تحلیل تابش زمینه کیهانی و کهکشان‌های دوردست، موفق به مطالعه کیهان در فاصله ۱۳٫۸ میلیارد سال نوری شده‌ایم. فناوری‌های فضایی با شتابی تصاعدی در حال پیشرفت هستند. مقایسه آماری داده‌های دریافتی از کاوشگرهای مختلف، سیر تکاملی قابل توجهی در دقت و عمق اکتشافات فضایی نشان می‌دهد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که توسعه فناوری‌های فضایی، مرزهای شناخت بشر از کیهان را به طور مستمر گسترش داده و افق‌های جدیدی برای اکتشافات آینده گشوده است. همچنین مشخص گردید که این سه حوزه اکتشافی به صورت مکمل یکدیگر عمل نموده و در مجموع درک جامعی از کیهان در اختیار بشر قرار داده‌اند. تحلیل‌های کمّی انجام شده نشان می‌دهد که نرخ رشد فناوری‌های فضایی در دو دهه اخیر نسبت به کل دوره اکتشافات فضایی، رشدی سه برابری داشته است.
کلیدواژه ها
اکتشاف فضایی، کاوشگرهای بین‌ستاره‌ای، تابش زمینه کیهانی، مرزهای کیهانی، فناوری فضایی، نجوم رصدی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر