بررسی موقتی بودن دانش علمی از طریق شکست مدل‌های خورشیدی
کد مقاله : 1117-HAF6
نویسندگان
سمیرا بهرامی *1، ناهید محمدی پارسا1، محمد طاها جهانگیری2، امیرمحمد چاقری2
1عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان استان تهران
2دانشجوی کارشناسی آموزش فیزیک دانشگاه فرهنگیان تهران
چکیده مقاله
این مطالعه ماهیت موقت دانش علمی را از طریق یک مطالعه موردی تاریخی از مدل‌های شکست‌خورده انرژی خورشیدی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بررسی می‌کند. هدف اصلی طراحی و اجرای یک ماژول آموزشی سه‌مرحله‌ای صریح و تأملی است که فراگیران را در تحلیل محدودیت‌های مدل، تغییر پارادایم و تکامل دانش علمی درگیر می‌کند. تحلیل تاریخی، پیشرفت از مدل‌های شیمیایی اولیه، مدل انقباض گرانشی کلوین-هلمهولتز، ظهور شواهد متناقض، تا ظهور فیزیک هسته‌ای و تغییر پارادایم کوهنی را برجسته می‌کند. این فرآیند نشان می‌دهد که شکست یک مدل علمی لزوماً به دلیل خطا نیست، بلکه منعکس‌کننده محدودیت‌های دانش موجود و نیاز به توسعه نظری است. یافته‌ها نشان می‌دهد که مطالعات موردی تاریخی، به‌ویژه بحران انرژی خورشیدی، ابزاری مؤثر برای آموزش عمیق ماهیت علم، افزایش تحلیل شواهد بین‌رشته‌ای، اصلاح تصورات غلط در مورد قطعیت دانش علمی و ارائه یک چارچوب ساختارمند برای توسعه سواد علمی فراهم می‌کند. 1 1 1 1
کلیدواژه ها
تاریخ علم، موقتی بودن دانش، ماهیت علم، مدل‌های خورشیدی، تغییر پارادایم.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی